فرهنگ لغات قرانی

واژه قران

معنا:خواندن حروف و کلماتی که کنار هم جمع می شوند را قرائت گویند، وقران در اصل مصدر است و به کتابی که بر پیامبر نازل شده اختصاص پیدا کرده است.

ریشه:این واژه ریشه تک معنایی دارد که بر گرد آمدن و جمع شدن دلالت می کند.به روستا چون مردم در آن جمع می باشند قریه می گویند.

گل آسمونی التماس دعا

واژه قران

معنا:خواندن حروف و کلماتی که کنار هم جمع می شوند را قرائت گویند، وقران در اصل مصدر است و به کتابی که بر پیامبر نازل شده اختصاص پیدا کرده است.

ریشه:این واژه ریشه تک معنایی دارد که بر گرد آمدن و جمع شدن دلالت می کند.به روستا چون مردم در آن جمع می باشند قریه می گویند.

مشتقات:

*قرآٔـَ:خواند(ماضی ثلاثی مجرد).

تکرار در قران،16 مرتبه.

*أَقْرَأَ:به خواندن واداشت(ماضی باب افعال)

تکرار در قران 1 مرتبه(سوره اعلی آیه"6")

*قُرُوء:جمع <<قُرْء>>که نزد اهل عراق،ایام عادت ماهیانه و نزد اهل حجاز پاک شدن آن شمرده شده است.

تکرار در قران،1مرتبه.(سوره بقره آیه"228")